Böbrek Yetmezliği Dönemimde Okuluma Nasıl Devam Ettim? (1)

BÖBREK YETMEZLİĞİ DÖNEMİMDE HAYALLERİME KAVUŞMA ÇABALARIM

Başlıktan da belli olduğu üzere nasıl okudum, nasıl zorluklar çektim bir kısım olarak anlatacağım...

Malum ben lise 2 ye giderken bu hastalığım belirtileri başladı (Belirtileri bende nasıl oldu, ayrı bir yazıda anlatacağım) tabi anlamadım. 

Lise 3 de yani 2005-2006 eğitim öğretim yılının başladığı tarih 12 Eylül de hastalığımı öğrendim. Hastalığımı öğrendiğim an, tek dediğim

 BEN OKUYAMACAĞIM...BEN NASIL ÖĞRETMEN OLACAM BABA? 

evet en çok bundan korkmuştum ama babamın desteği o gün bana kurduğu cümleler beni dik tuttu. Okula 1 ay geç başladım. Üniversite benim için hayal diyordum... Ümidimi kaybetmiştim. En çok ailemin ve arkadaşlarımın desteği ile okulu bitirdim.

 Ne zorluklar  mı yaşadım?

1.Periton diyaliz olduğu için tam gün okulumda öğle arası diyaliz yapmak tam bi azap olmuştu. Bazen okulunun ana sınıfının uyku odasında yapardım ama çoğunlukla okuldan eve yürürdüm hem de uzun bi yokuş yürüyerek. 

2.Staj zor olmuştu, çocuklarla ilgilenmek, ilgilerini çekmekte zorlandım, 

3.Uyku da çok zor anlar yaşadım gece 12 diyaliz ve sabah 6 diyalizi beni çok sarsıyordu. En büyük destekçim annem ve babamdı amaaa çok zorlanıyordum.

4.Çok sık grip oluyordum ve okulumdan geri kalıyordum :(

Neyse Staj döneminde Allah razı olsun öğretmenlerim ve arkadaşlarım çok destek oldu. (Burdan hepsini öpüyorum )Tabi ben de stajda hazırladığım planlarıma dikkat ederdim. Benden kopya alanlar bile olurdu :D Derken üniversite sınavı zamanı yaklaşıyordu. 

Hayalim Eskişehir Anadolu Üniversitesin de okumaktı. 

O dönem de rebperlik öğretmenim bana bu üniversite de açık öğretim olarak okul öncesi öğretmenliği okuyabileceğimi söyledi ama ben istemedim. 

Çünkü ben örgün istiyordum ama çok zordu çünkü okula bile bazen gitmekte çok zorlanıyodum. Lise son bitmeye yakın artık pes dedim ben okumayacağım.

 Vücudum buna izin vermiyo, sanki bana dinlen Asiye diyip durdu.

 Liseden mezun oldum ama üniversite sınavına bile girmek istemedim. Öğretmenlerimin ısrarıyla girdim tabi düşük puan aldım, direk iki yıllık oku diye tutturdular ama ben istemedim. 

Benim için Okul konusu kapanmıştır açmayın! diye sert çıktım. 

Bir yıl ara verdim ama o arada Doktorum sürekli sınava girmem konusunda ısrar ediyordu. Hatta sınav başvurusu döneminde bana başvuru yapıp yapmadığını sordu. Cevabım Tabi ki Hayırdı. Çok kızdı, çok sinirlendi ve başvuru yapmazsam beni tedavi etmeyeceğini ve başka doktora yönlendireceğini söyledi. 2 yıllık doktorum bana resti çekmişti. 

Yetmediii (burdan onu kooooocamaaaan öpüyorum) O gün amcamlara gittik. Canım yengem çekti beni kenara ve dediki "Asiye, bizim okulda bir kız vardı, belden aşağısı tutmadığı halde elleriyle yürüyerek okula geliyordu, senin neyin eksik? Annen, baban öldüğünde ne yapacaksın? Sen zekisin, okul öncesi öğretmenliği hayalin neden vazgeçiyorsun? Kendine gel, eğer sen kendini eksik sayıyorsan ben de seni hayatımdan eksik sayarım. O sınava bu yıl öylesine de olsa gireceksin ve seneye sınava hazırlanacaksın. Hayallerini düşün ve peşini bırakma" gibi sözler söylemişti. Hatta sert konuşmuştu iyi ki konuşmuş meleğim iyi ki...

Haklıydı yengem, sanki beni sarstı. 

Beni kendime getirdi.

 Sonra mı?

 Sonra O sınava girdim öylesine ve diğer yıl başladım Öss yi çalışmaya...

  Ne mi oldu? Nasıl zorluklar mı yaşadım? E o diğer yazıya :)

NOT: HAYALLERİNİZDEN ASLA VAZGEÇMEYİN, SİZ İSTEYİN HAYIRLISIYSA ENİNDE SONUNDA OLUYOR ;)